Het was misschien al moeilijk voor te stellen. Nederland wereldkampioen. De gedachte strandde in een lege kamer. Ik kon het al niet echt voor ogen zien. Het lukte gewoon niet. Zo ook niet tijdens de wedstrijd. Als ik eerlijk ben heb ik nooit het gevoel gehad dat Van Bronckhorst na de wedstrijd met die beker in de handen zou staan. M'n hartslag stond in de hoogste versnelling. Ook kookte ik van binnen.
De wedstrijd is overigens absoluut niet verloren door de scheidsrechter, maar hij heeft wel een ongelooflijk grote invloed gehad op het spel. De kaarten voor Nederland waren meer dan terecht, daar zal je mij niet over horen. Maar een aantal acties waren onbegrijpelijk. Vrije trap Sneijder vliegt via de Spaanse muur naast het doel: doeltrap. Van Bommel loopt langs de liggende Iniesta en wordt nagetrapt: scheidsrechter Howard Webb lacht erom. Het Spaanse doelpunt was geen buitenspel, het schot daarvoor echter wel. Iniesta had nooit op doel mogen schieten.
Na er een nachtje over geslapen te hebben, is het een beetje mogelijk om realistisch na te denken. Dan ben je toch vooral trots op het Nederlands Elftal. De man van het toernooi? Voor mij geen Wesley Sneijder, Mark van Bommel, Arjen Robben of Giovanni van Bronckhorst. Nee.
Maarten Stekelenburg heeft Nederland minimaal in twee wedstrijden in het toernooi gehouden en zorgde er gisteren persoonlijk voor dat de finale een verlenging nodig had. Tijdens het hele toernooi is de naam Edwin van der Sar niet gevallen. Ja, misschien om de vergelijking te trekken met deze wereldkeeper. De marktwaarde van Stekelenburg is met miljoenen omhoog geschoten. Hij gaat vertrekken bij Ajax, het kan bijna niet anders. Iedereen gunt het een mooie transfer, al had ik hem liever zien vertrekken uit Amsterdam met een wereldtitel op zijn naam.
De dag na de finale is het donker in Nederland. Hagel, windstoten, onweer. De weergoden leven mee. Het is tekenend voor de sfeer in het land. Als in een film. De schitterende beelden van de pleinen in Nederland zijn verleden tijd. Na twee droevige en donkere dagen zal Amsterdam morgen toch weer vollopen. Toch een huldiging in de grachten. Terecht. Weer geen wereldtitel, maar wel een team voor de toekomst.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten