Ik reis nu ongeveer negen maanden met de trein naar school. Ik studeer in, oké ik zeg het 1 keer en je zult het nooit meer lezen, ik studeer in Zwolle. Ik ga vanuit Deventer naar deze plaats, dat is 20 minuutjes met de trein. Dat valt te overzien.
Toen ik dit schooljaar begon was er nog de oude dienstregeling. Iedereen die met de trein reist weet waar ik het over heb, anderen hebben vast wel eens over de dienstregeling gehoord. In de periode september-november was het reizen nog redelijk te doen. Er kwam altijd een 'dubbeldekkertrein' en daar was eigenlijk altijd wel plaats. Ook zaten deze stoelen goed. Tot in December. De nieuwe dienstregeling.
Voortaan een vooroorlogse trein. Korter, geen 'dubbeldekker' en oude stoelen. Nu dus nog erger, want er is minder ruimte in de trein. Als ik vroeg moet beginnen staat het perron overvol met vervelende mensen. (Het valt me op dat er veel vreemde mensen, buiten de studenten om, met de trein reizen. Als je dit toevallig leest en je reist met de trein, dan heb ik dit niet tegen jou) Als ik om 08:30uur op school moet zijn, dan ben ik om 07:30uur op het Deventer-station. Om 8:50uur komt de trein uit Zutphen en vertrekt richting Olst, Wijhe en ehh, je weet wel. Voor deze trein vertrekken er treinen naar Apeldoorn, Amersfoort, Amsterdam en Schiphol.
Die 20 minuten dat ik op het station sta of zit te wachten zijn heel spannend. Gaan al deze mensen naar de 3 A's? Gaan ze naar Schiphol? Of moeten ze in dezelfde trein als ik? Dat laatste hoop ik natuurlijk niet. Ik wil 's ochtends vroeg gewoon kunnen zitten en het liefst ook nog in een rustige trein. De tijd begint te dringen. Om 8.45 komt de laatste trein voordat mijn trein komt. De deuren gaan open, maar er stappen meer mensen uit dan in. Shit! Ik ben dan 5 minuten lang aan het balen, dat ik 20 minuten lang in een bomvolle trein moet zitten. Ondertussen observeer ik mijn medepassagiers en er zitten veel studenten tussen en een paar 'vreemdelingen'.
Mijn trein komt eraan en de eerste stoel die vrij is ga ik gelijk zitten. Veel mensen staan nog en soms denk ik wel eens: 'Wat nou als er een bejaarde vrouw of man daar tussen staat en ze wil zitten? Moet ík dan opstaan? Het zal mij wel weer gebeuren, ik kijk onopvallend naar buiten en zie dan in de ruit van de trein 2 vragende ogen van een rimpelmens. Ik hoop dan dat iemand anders opstaat, maar je zult zien dat ik die stap moet nemen'.
Maar ik heb dit keer geluk, nouja geluk. Ik zit dus in zo'n vierkantje. Voor de mensen die niet weten wat ik bedoel: 2 stoelen tegenover elkaar, als je zit kijk je elkaar dus voortdurend aan. Wat heb ik nou? Als ik voor me kijk zit een klef stelletje aan elkaar alsof ze in een privésauna zitten... om het allemaal nog erger te maken:
1. Die jongen had een sik net als die aparte zanger van de band 'System of a down',
2. Dat meisje had Pippi Langkous sokken aan,
3. Die jongen had ook wel eens een meisje kunnen zijn,
4. Ja je raad het al, dat meisje zou zomaar eens een jongen kunnen zijn.
Eén groot drama dus. Ik ben inmiddels in Olst, de eerste stop. Ik snap trouwens niet waarom die trein daar eigenlijk stopt. Er stapt nooit iemand uit de trein en de trein zit altijd zo vol, instappen heeft geen zin... De deuren gaan weer dicht, de trein rijdt weer verder.
Omdat ik geen zin heb om naar dat kleffe stel te kijken, probeer ik een krant te lezen die ik al gelezen heb. (Op het Deventer-station heb ik 20 minuten de tijd) Normaal gesproken ligt er in de trein De Spits, De Metro, De Pers of tegenwoordig De Dag. Dit keer dus niet, dus ik moest ergens anders naar kijken. Ik kijk naar links. Daar probeert een oude kerel het bovenste uit zijn neus te halen. Het lukt hem ook nog, als beloning van zijn eigen kunstje eet hij hem op. Ik kijk snel naar buiten.
Ik begin het behoorlijk benauwd te krijgen. Sommige beginnen te hyperventileren, anderen zweten een beetje. Dat laatste begin ik ook te ruiken. Een jongen naast me, die trouwens nog kleren draagt uit het riddertijdperk, heeft een vieze zweetlucht om zich heen hangen. Heb ik weer, kan ik ook al mijn adem in houden. "Wijhe, station Wijhe". Pff, zijn we daar pas? Ik pak maar weer De Spits en ga nog eens wat lezen. In mijn ooghoek zie ik iemand meelezen. Vreselijk irritant. Wat ik dan doe: ik ga de krant een beetje bewegen. Het helpt niet. In mijn ooghoek zie ik een hoofd op en neer gaan. Laat ook maar. Ik ga wel naar buiten kijken. "Dames en heren, welkom op het station, dit is tevens het eindpunt van deze trein. Vergeet niet uw eigendommen".
Eindelijk, ik ben er! Wat een reis en wat een vreemde mensen, het zijn 20 lange minuten...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten