"Vanaf station Amsterdam Bijlmer Arena loopt een stoet
leraren met vlaggetjes, vakbondssjaals en spandoeken naar het stadion",
lees ik op NU.nl. En als ik eerlijk moet zijn: ik begin gewoon keihard te
lachen.
Plaatsvervangende schaamte als ik hoor waar die leraren nu
weer mee bezig zijn. Ik snap hun standpunt wel hoor, maar om dan in de Arena te
gaan staken; het heeft echt geen zin. En stel dat het wel zin zou hebben, dan
kan je jezelf toch niet meer serieus nemen? Goed voorbeeld voor de kinderen.
Schaam je.
De kinderen zijn vandaag vrij en de docenten gaan lekker in
de middag staken. Uitslapen, heerlijk. Wat een leven. Beetje dom schreeuwen en
protestliedjes zingen in de hoop dat er ineens heel veel geld wordt gepompt in
het onderwijs. Zo werkt het dus niet.
Ik ben het eens met minister Marja van Bijsterveldt, die het
belachelijk vindt dat er in de toetsweek wordt gestaakt. "Juist in de
toetsweek is er behoefte aan rust, stabiliteit en structuur", stelt de minister
tegenover NU.nl. "Elke les doet er toe. Ik ben meer van het werken dan van
het staken. Mijn oproep is: weet waarvoor je staakt."
Vooral die laatste zin. Zo is het echt. Van die 40.000
stakende leraren weet driekwart niet eens waarvoor er eigenlijk gestaakt wordt.
Gewoon meegaan. Een dagje uit, zo is het. Lekker schreeuwen met z'n allen en
daarna maken we er een gezellige middag van. Misschien is het verstandig als
die leraren eerst zelf weer naar school gaan voordat ze als idioten in de Arena
lopen te blèren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten