Hoe vaak is het woord verrassing al gevallen in dit schaatsweekend van de KPN NK Afstanden? Iedereen lijkt zich over uitslagen te verbazen, maar is dat wel terecht? Er duiken voor de leken onder ons misschien onbekende namen op, maar mag je dat wel verrassingen noemen?
Het is het eerste toernooi van het seizoen. En ook nog eens een nationaal toernooi met kwalificatiekansen voor de Essent ISU World Cup. Iedereen gaat logischerwijs voor een goede tijd.
ABC'tje
Mankeert er dan iets met het verwachtingspatroon? Of wordt de voorbereiding van de schaatsers en schaatssters gewoon niet gevolgd? Het kan natuurlijk ook zijn dat alles wat gezegd werd tijdens de ploegenpresentaties voor waarheid werd aangenomen. Ja, en daar zijn ze louter positief. Logisch ook. Zelf heb ik het ook gemerkt.
Zodra er een journalist een vraag stelde met het woord ambitie in de zin, was het eigenlijk niet nodig om te luisteren naar het antwoord. Dat ABC’tje kon je van te voren op je bloknootje wel noteren. Op zo’n presentatie gaan ze niet vertellen dat ze absoluut niet gaan meedoen om de prijzen. En dat ze er eigenlijk helemaal geen zin in hebben. Natuurlijk niet.
Hoezo onverwacht
Ga maar eens na. Is het wel een verrassing dat Sven Kramer bij zijn rentree de vijf kilometer niet wist te winnen? En dat Jorrit Bergsma die afstand wel op zijn naam wist te schrijven? Is het wel een verrassing dat Thijsje Oenema op de sprint de dames te kijk zet? En wat te denken van Pien Keulstra. Hoezo onverwacht? Onzin.
Een verrassing is, om even in de Heerenveen-sfeer te blijven, als trainer Ron Jans met de plaatselijke SC de titel wint in de eredivisie. Of als de finale korfbal niet meer Nederland – België is in de nabije toekomst. Of als Beau van Erven Dorens vrijdag ineens aansluiting had kunnen vinden bij de profschaatsers.
Marathonmannen
Als Kramer nu weer op z’n dooie gemakkie zijn concurrenten had afgetroefd, dan was er iets goed mis geweest met het deelnemersveld. Die jongen heeft anderhalf jaar geen wedstrijden geschaatst, laat hem even op stoom komen. Half Nederland had hem al de gouden plak toegereikt.
Bergsma wint de vijf kilometer, maar hij komt uit het marathonschaatsen. Hij heeft zich daar al bewezen. De marathonmannen gaan nog wel meer laten zien dit seizoen.
Oenema greep de zege op de 500 en 1000 meter en was daar zelf erg verbaasd over. Maar eigenlijk heeft zij het wel in haar om een goede tijd neer te zetten. Als je dan toch over verrassingen wil spreken, dan moet je het hebben over Annette Gerritsen. Ik had veel van haar verwacht, velen met mij, en dan is een zesde plek op de kilometer erg teleurstellend.
Aanstormend talent
Voor Keulstra was het nóg minder een verrassing. Zij won vorig jaar de Egbert van 't Oever-award voor aanstormend talent. Die krijg je niet zomaar. Ze zat er dus al aan te komen.
Ireen Wüst zei het volgende hierover: "Je kunt wel zeggen dat er veel verrassingen zijn. Mensen die boven zichzelf uitstijgen, superraces rijden en daarvoor beloond worden." Maar natuurlijk moet ze dit wel zeggen, om haar eigen (tegenvallende) prestatie te verdoezelen.
Bijna iedereen praat over verrassingen. En dát is de enige verrassing voor mij.
Jitse Bos is redacteur van schaatsen.nl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten