Johan Derksen. Vanochtend gaf de hoofdredacteur van Voetbal International een gastcollege op het Windesheim. Cynisme, humor en vooral keiharde - eerlijke antwoorden maken deze man erg bijzonder. De heer Derksen wordt door vele mensen gezien als een grote eikel, maar een samenvatting van deze ochtend schetst een heel ander beeld van de kleine man met snor.
"Ik vind dit eigenlijk onzin", waren de eerste woorden van Johan. Hij doelde op het feit dat hij geen goede ervaring had met gastcolleges. "Ik ben een keer in Tilburg en Utrecht geweest. Toen ik in Tilburg klaar was, vertrokken alle studenten binnen no time uit de collegezaal. Ik sprak een student op rollerskates aan - want dan zijn ze sneller bij de trein - en vroeg waarom iedereen zo snel weg ging. 'Wij krijgen hier studiepunten voor, dat is de enige reden dat wij hier zitten', was zijn antwoord. Sindsdien zie ik het nut niet meer", aldus Derksen. Ook vond hij de leraren op de journalistiekschool loosers. "Als je een goede journalist bent, ga je niet op een school werken. Ik zal jullie eens een verhaal vertellen over een jongen die ik had ontslagen."Johan Derksen had vroeger een jongen in dienst die op maandag moest zorgen voor het actuele nieuws in de VI. "Hij bakte er niets van en ik heb hem ontslagen. Kwam ik een tijd later op een school terecht - ik moest net zoiets doen als hier - kwam ik die flapdrol weer tegen. Ik vroeg aan hem wat hij daar deed. Hij antwoordde vervolgens dat hij nieuwsberichten-leraar was. Ik wist toen gelijk het niveau van die school..."
Johan ging verder met zijn verhaal. Het ging over van alles. Van zijn eigen ervaring als journalist tot de meest vreemde en onzinnige verhalen. "Voetballers zijn verwende mannetjes, ze denken alleen maar aan zich zelf.
Neem Boateng. Hij kan amper drie keer hoog houden en verdient zakken met geld bij Middlesbrough. Hadden twee redacteuren van mij een afspraak met hem in Engeland. Dan krijg ik een telefoontje met het verhaal: hij wil ons niet spreken, want hij heeft geen zin. Belachelijk! Na de tweede en derde dag wou hij nog niet geïnterviewd worden. Dan maar weer, zonder verhaal, terug naar Nederland. Maar wel € 7000,- euro weggegooid: vliegtuig, hotel, ingehuurde geluidsman enz."
Derksen werd steeds vrijer en vervolgde met ontzettend harde en grappige opmerkingen. Patrick Kluivert kwam ter sprake. "Met Kluivert is niets mis", begon Derksen. Verrassend, positief over Patrick? Hij vervolgde: "Behalve als je hem tegen komt in een discotheek met allemaal blonde vrouwen."
Johan Derksen heeft een hekel aan voetballers die interviews nog helemaal moeten doorlezen en de verkeerde puntjes wegstrepen. "Mama Kluivert, opa Kluivert, de vrouw van Kluivert en zijn zaakwaarnemer moesten alles controleren. Ook de vader - waarvan ik niet eens wist dat hij kón lezen - moest het stuk onder zijn ogen hebben. Stuk voor stuk streepten zij dingen weg die niet gepubliceerd mochten worden. Het gevolg: er bleef een klein kut verhaal over. De lezers merken er natuurlijk niets van, maar ik weet wat er niet in staat."
Derksen is een kleine man. Op TV zit hij altijd aan de tafel, dan heb je dat niet zo goed in de gaten. Hij vertelt ons dat journalistiek tegenwoordig niet meer bestaat. Het draait allemaal om geld. "Een jaar lang elke week één uur per week op TV komen, levert meer geld op dan elke dag op kantoor zitten als hoofdredacteur voor de VI." Toch maakt Johan veel gebruik van reclame. "Zo belde een sigarenhandel mij op of ik reclame voor hun merk wou maken. Ik zei hun dat ik niet meer mocht roken op de televisie. Dat moest ook niet, het pakje in beeld brengen was al genoeg. Dus toen Wilfred Genee mij in de uitzending vroeg of ik nog nieuws had, haalde ik mijn sigarendoosje uit mijn jasje en zei vervolgens dat ik het nieuws op het doosje had geschreven. De sigarenhandel blij en ik kreeg de volgende dag voor een jaar lang sigaren thuisgestuurd."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten