vrijdag 29 oktober 2010

Goede reis!

Afgelopen week kwam het volgende nieuws naar buiten:
STEWARDESS ONTSLAGEN WEGENS KAPSEL

SCHIPHOL - Na een dienstverband van bijna dertien jaar is stewardess Ilse Hesselberth (46) door de KLM ontslagen. Zij draagt haar hoofdhaar zo kort dat de luchtvaartmaatschappij spreekt van ‘extravagante haardracht’ en dat mag niet volgens de uniformvoorschriften. (Bron: De Stentor)
Een opmerkelijk bericht natuurlijk en tijdens mijn eerste gedachte leefde ik ook helemaal met de vrouw mee. Het is een belachelijk beslissing van de KLM. Toen ik even later mijn vliegreizen ging analyseren en dus alle 'nachtmerries' weer opdoken, ontkurkte ik een fles champagne. Wat een geniale zet van de vliegmaatschappij.

Het enige leuke aan een vliegreis is de aankomst, maar zelfs dan duurt het nog eeuwen voordat je eindelijk geïnstalleerd bent op de plek van bestemming. Het hele traject om van A naar B te komen is een ware martelgang.

De rit naar het vliegveld is het eerste obstakel over het pijnlijke spijkerbed. Of je nou met de trein of auto gaat, er is altijd wel iets. In je hoofd vliegt een storm van gedachtegangen. Ben ik iets vergeten? De telefoonlader en de vliegtickets. Ach, niet belangrijk.

"Als je uren met je benen in je nek in een vliegtuig moet zitten, kan je minstens een vrolijke, knappe stewardess verwachten." 

De wandeling met je koffers naar de incheckbalie moet dan nog komen. Het is heel handig dat je eerst een marathon moet afleggen wil je eindelijk zijn ingecheckt. Ene kant ook wel slim bedacht. In de rij kan men dan uitrusten.

Wachten. Het is simpelweg niet mijn sterkste punt. Is moeilijk hoor, wachten. Als daar een opleiding voor zou zijn, dan zou ik me direct aanmelden. Ik kan het gewoon niet. Vergelijk het met een vrouw die auto rijdt, Raymond van Barneveld die zijn huwelijk probeert te redden, Chantal Janzen die presenteert of Paul de Leeuw die leuk probeert te zijn. Beter van niet.

Ik sla een paar uur over en ik zit inmiddels met de benen in mijn nek naast een goed gevulde vrouw in het vliegtuig. Achter mij een krijsende baby en voor mij twee stinkende vrijgezellen mannen uit het Oostblok. Het TV-scherm is kapot en je hebt een geweldig uitzicht bij de vleugel. Er is slechts één redding op zo'n moment: de stewardess. Hoe langer de vlucht, hoe groter de rol wordt van deze vrouw.

Er is gewoon geen discussie over mogelijk. Waarom moet een kaalgeschoren gabber mij in het vliegtuig de reis goed door laten komen? Een cliniclown zal ook niet in een chique schoenenwinkel in de PC Hooftstraat worden neergezet. Een stewardess moet vrolijk zijn, snel kunnen werken, behulpzaam en ze moet er goed uitzien.

Ik heb het mijn laatste vliegreis nog ervaren. De aantrekkelijke dames in het blauwe kostuum kwamen tig keer langs om te vragen of ze nog wat drinken in kon doen - lees: dronken voeren - en ze hielp ons zelfs met een lastige vraag uit het puzzelboek van het reismagazine.

Deze vrouw in kwestie moet de keuze van KLM accepteren en lekker een ander baantje gaan zoeken. En als ze zich daar niet bij neer kan leggen, dan is er maar één oplossing. Stewardess bij de luchtmacht en meegaan met de eerstvolgende vlucht naar een land waar vervolgens een nutteloze missie op poten wordt gezet.

1 opmerking:

Anoniem zei

Vind wel dat de auteur van Kromme Zinnen steeds ongenuanceerder tekeer gaat. Eerst een ezel helemaal met de grond gelijk maken en nu een stewardess die haar haar graag kort laat knippen. Wat ligt hier aan ten grondslag??? Een keer een blauwtje gelopen bij een vrouw met kort haar??? Een keer afgewezen door een ezel in een dark room??? Ik vind dat de auteur nu eens moet proberen om de wereld van de vrolijke kant te zien en niet moet meegaan in die stroom van negatieve geluiden die er al zoveel te horen en te lezen zijn.....de invloed van die persmuskieten op de meningsvorming van de massa wordt m.i. door henzelf schromelijk onderschat!!