Het heeft even een pauze nodig gehad, maar de rubriek 'één-tweetje' gaat vrolijk verder waar die gebleven was. In deel vijf ga ik in op het woord 'laodiceeër'. Een ongebruikelijk woord, dat ik via boermetkiespijn.nl voorgeschoteld kreeg. Veel mensen zullen de wenkbrauwen fronsen, maar ik wist er wel raad mee.
Mijn eerste gedachte bij het woord laodiceeër was... Nee, die was er niet. Vreemd, want normaal gesproken bedenk ik bij woorden die me onbekend in de oren klinken direct een eigen betekenis. Vervolgens probeer je er een soort fantasie op los te laten en dan ontstaat er een vreemd verhaal. Is dat dan de manier voor een goed antwoord?
Héél lang geleden en veel kilometers ten zuidoosten van Nederland, net voorbij Turkije, maar net voor Siberië, woont een streng gelovige, lauw en onverschillige man. Hij heeft een woest uiterlijk. Een wilde baardgroei, een grove huid en er groeien lange haren uit zijn oren en neus.
Zijn wilde haardos op zijn hoofd komt tot op zijn kont. Tenminste, als hij het los heeft hangen. Een paarse tulband houdt zijn haardracht bij elkaar. Hij was tevens een opvallende verschijning; hij ging door het leven als een holbewoner. Kortom: een bijzonder mens.
Zijn huisdier is zijn beste maatje. Een gedomesticeerde kat, afkomstig uit het gebied dat Klein-Azië heet. De plaats op de wereld waar de katten oorspronkelijk vandaan komen. Niet alleen daarom is de kat zo bijzonder, hij ging door het leven met vijf poten en twee staarten. Een uitgebreide kat, om het zo maar te noemen. Er liep ook nog een poes in huis, maar als je zou zeggen dat het de deurmat was, zou iedereen het geloven. Het reusachtige beest kwam niet van zijn plek af.
De kat was er tevens om de man iets vrolijker te maken. Zonder dat er een reden voor was, kon de man zo nu en dan helemaal ontploffen. Hij sloeg een gat in de muur, gaf zijn kat een trap en strooide met de ergste scheldwoorden. Een agressieve manier van opgewektheid of een negatieve manier van een bepaalde geestdrift. Nee, deze man moest na zijn laatste bui zijn huisdier vaarwel zeggen.
Hij vloog vol tegen de antieke kast, die vervolgens bovenop de al gewonde kat viel. Zo plat als een dubbeltje. Het verdriet van de man was groot. Hij wou weg. De stad uit. Weg, desnoods verhuizen naar Laodicea. Een klein plaatsje in Klein-Azië. Hij wist het niet meer, wat moest hij zonder kat?
Hij bleek creatief. Voortplanten! Hij pakte zijn dikke poes erbij en hij hoopte dat zijn kat nog de kracht bij elkaar nog vegen om de poes te dekken. Het gebeurde! De kat ging dood, maar de poes kreeg een tijd later veel jonkies. We mogen deze man dankbaar zijn of juist niet. Daar komen die nutteloze beesten dus vandaan!
Wat is nou de betekenis van 'laodiceeër'? Zet de dikgedrukte woorden achterelkaar, doe hetzelfde met de onderstreepte woorden en je krijgt het antwoord op de vraag.
Op de site Boer met Kiespijn kan je binnenkort lezen welke creatie er wordt gemaakt van het woord 'kazuifel'.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten