Aan de slag

Het gaat een mooie tijd worden, daar heb ik vertrouwen in. De kennismaking was anders dan gepland, maar het zag er allemaal prima uit. Morgen (15 december) is het een feestdag, waardoor er vrijwel niemand op de redactie aanwezig was. Wel kreeg ik een rondleiding en een korte uitleg. Ik krijg een eigen bureau met computer. Alle redactieleden werken bij elkaar op één kamer.

Maar... morgen hoor ik meer, ik krijg dan meer uitleg en ik mag aan de slag. Woensdag komt er wel gewoon een krant uit, dat is dan ook de reden dat het Antilliaans Dagblad gewoon doorwerkt. Even over de feestdag:

(Er is voor gekozen om de Koninkrijksdag te vieren op 15 december, omdat de Koninkrijksdag al eerder als feestdag op 15 december werd gevierd, namelijk na de aanvaarding van het Statuut in 1954. Door de behoefte van de individuele eilandgebieden om een eigen feestdag (de dag van de vlag), werd deze eerder gevierde Koninkrijksdag medio jaren tachtig afgeschaft.
De Koninkrijksdag is niet een extra officiële feestdag maar wordt ‘ingeruild’ tegen een andere feestdag, namelijk tegen de Antillendag (21 oktober). Voor de werkgever betekent de invoering van de Koninkrijksdag dus geen extra financiële lasten en voor de werknemer geen extra vrije dag per jaar. Met deze inruiling wil de Minister van Economische en Arbeidszaken het samengaan van culturele-, economische- en arbeidsaspecten realiseren.)

Afgelopen week ook het casino bezocht. Het werd een vreemde avond. Met z'n drieën gingen we met een klein budget aan de slag (honderd gulden). We begonnen met een potje Black Jack. Geen probleem, in Nederland kennen we 't ook. Na een paar potjes keken we elkaar aan en diep van binnen moesten we hard lachen. Wat deed die vrouw toch? Wat deed de dealer(ster)?

Ik bleef telkens na verloren beurten mijn inzet houden, maar van de rest werd alles wel ingenomen. Bizar. We begepen er niets van. Na negen potjes kwamen we erachter. In Nederland is een gelijkspel een verlies, maar hier op Curaçao mag je dan je geld houden. Relaxed, alleen jammer dat we er zo laat achter kwamen. Je gaat dan toch anders inzetten als je weet dat je met een gelijke stand je geld behoudt.

Op een geven moment kwam er een ober naar ons toe en vroeg wat wij te drinken wouden. Wij bestelden ons drankje, ontvingen ons drankje en nog voordat ik mijn portomonnee kon trekken was hij al verdwenen. 'Zal wel op een rekening komen', dachten wij. Ik deed het overigens aardig met het spelletje, maar verliet de Black Jack-tafel uiteindelijk ongeveer met het geld waarmee ik begon.

We verkasten vervolgens naar de Roulette-tafel, waar we het échte casinoleven meemaakten. Een lange neger - een inlander - in een slonzig blousje en een versleten spijkerbroek, schoof aan tafel. Hij wou graag meespelen. Het was te zien aan de vluchtige manier waarop hij zijn briefje van honderd naar de dealer gooide. Hij kreeg zijn muntjes en begon met inzetten.

Alles in één keer. En voordat het balletje rond was geweest, trok hij opnieuw een honderdje uit zijn borstzak. Geen prijs, zag hij intussen en hij verspreidde de muntjes alweer over zijn favoriete getallen. Hij bezette met zijn muntjes bijna alle vakjes en telkens stond hij met lege handen. En ja, wij hadden prijs. Dit riedeltje ging nog zo'n dertig keer door.

Geld geven, muntjes innen, inzetten en niets winnen. Tenminste, toen wij bij hem aan tafel zaten. Wat hij daarvoor en daarna heeft gedaan? Geen idee. Zijn vrouw keek in ieder geval bedroevend en geërgerd toe. Af en toe liep hij weg om te toiletteren en op de terugweg vroeg hij aan zijn bankpasje nog wat speelgeld. Het ging maar door.

Had hij vorige week de jackpot gewonnen of is hij verslaafd? Eén ding is zeker: het casino is totaal anders dan in Nederland. De ober bleef maar lopen en het kostte ons geen ene cent. Ook waren een aantal regels anders, voordelig voor ons. Daarom denk ik ook dat die beste meneer niet de Joop van den Ende van de Antillen is of dat hij vorige week 250.000 gulden in de zak kon steken. Nee, hij is gewoon keihard verslaafd. Gemaakt. Gemaakt door het casino zelf...

Cas Abao. Ook nog geweest. Eén van de mooiste natuurstranden van Curaçao. Althans, dat werd mij verteld. Ik heb natuurlijk nog geen perfect vergelijkingsmateriaal, maar dit zag er inderdaad exotisch uit. Een lange rit van zo'n drie kwartier bracht ons bij het prachtstrand. Het was wel bewolkt, dat was jammer. Ook had het 's nachts flink geregend, waardoor het zand niet meer zo zacht was. Maar desondanks zag het er prima uit. De foto's zeggen genoeg...

Alsof je een stukje zee afzet en een bordje 'zwembad' erbij plaatst. Een komisch beeld.

En ze hebben het toch voor elkaar gekregen. Een exclusief stukje over de vreselijke wezens. Ongelooflijk brutaal en agressief. Zo kan je ze het beste omschrijven. Een leeuw of een jachtluipaard wacht zijn prooi nog af en wint het uiteindelijk op snelheid. Een roofvogel zweeft over het land en slaat op het juiste moment toe. Een spin knutselt een web en wacht rustig af hoe zijn maaltijd zichzelf laat vangen.

Maar die verdomde muggen. Ze hebben geen medeleven. Geen respect voor de mens. Geen geduld, ze happen - of beter gezegd steken - gelijk toe. Het wordt steeds erger. Nu maar Deet/Deep Woods (98%) gehaald. Als dat niet helpt word ik gek. Hier een foto van mijn bovenbeen. Volgens mij vinden ze mijn blank Hollandse huidje het lekkerst. Het gedeelte dat het minste met de zon in aanraking komt...