Stagizon

Het was een graadje of 30 op Mallorca, de tennisschoenen lekker strak aangetrokken en we waren klaar om een balletje te meppen. 'Welke kant pak jij?', werd er gevraagd. Maar voordat ik antwoord kon geven, ging mijn telefoon af. Het was Hans, ja Hans, je weet wel, de man die de stages regelt. Zou het rond zijn? Sportweek, in December?

'Sorry', klonk het vanuit Nederland. 'Het was een groot misverstand, maar ik heb wel een oplossing. Lijkt je het wat om in December naar Curaçao te gaan, naar het Antilliaans Dagblad, om in de zomer een stage in Nederland te regelen?' Ik was even stil, maar ik zei daarna volmondig 'waarom niet?'. 'Oké, dan stuur ik je de contact gegevens op en dan moet je maar na je vakantie de stage rond zien te krijgen'.

Het werd ineens een vreemde tenniswedstrijd. Ik zag elke bal op een strak strand dood neervallen, in een hangmat vliegen en over de cocktailbar zweven. Ik sla de winter over. Daar kennen ze geen kou. Geen verjaardag in Nederland, een keer mijn verjaardag in de zon vieren. Vreemd! Enne, een paar maanden lang alles en iedereen moeten missen in NL. Ik ben benieuwd hoe dat zal gaan...

De week erop was alles rond. Een paar mailtjes vlogen over de Atlantische Oceaan en het werd snel duidelijk dat ze me daar graag willen hebben. Alleen niet voor de bedoelde drie maanden, eentje extra. 'Anders heb je er niks aan', werd me uitgelegd. Het is inmiddels helemaal rond. Vanaf 15 december tot 15 april schrijf ik voor het Antilliaans Dagblad. Tegen die tijd zullen jullie mijn belevenissen op het eiland hier kunnen lezen!