Wat een geweldig afscheid had moeten worden, werd verpest door een aantal respectloze supporters van de tegenpartij.. De voetbalwereld kreeg deze maand het bericht dat de bekendste materiaalman van Nederland was overleden. Ajax-icoon Sjaak Wolfs overleed vrijdag 14 november op 76-jarige leeftijd. Voorafgaand de wedstrijd Ajax – PSV, die zondag na het overlijden op het programma stond, werd een minuut stilte gehouden ter nagedachtenis van ‘Sjakie’.
Een luid applaus klonk die zondagmiddag door de Amsterdam Arena, nadat via de speaker de minuut stilte werd aangekondigd. Daar bleef het ook bij. De minuut werd tien seconden. “Kankerjoden! Eindhôvuh!”, schreeuwden een paar zieke PSV-supporters door het stadion. Alles was luid en duidelijk te horen. Het werd onrustig. Ajacieden gingen reageren en het eerbetoon werd volledig verstoord door het geschreeuw. “Respectloze kankerboeren!” Het waren net zulke respectloze woorden van Ajax-zijde, die de actie van de rivaal absoluut niet konden waarderen.
Wekelijks communiceren mensen die zich supporters noemen met afschuwelijke ziektes. Ik verlaag mij niet tot het niveau om deze woorden te gebruiken. De schuldigen, die zich PSV-fans noemen, hebben een IQ van een gloeilamp. Het is spijtig om dit te moeten zeggen. Spreekkoren en voetbalrellen maken mij normaal gesproken niet warm of koud, maar dit gaat veel te ver. Het bleef niet alleen bij het verstoren van de minuut stilte, tijdens de wedstrijd gingen een paar idioten vrolijk verder.
De alom bekende voetballiederen klonken door de Arena. “Wat zijn die boeren stil!” Het werd nog met een glimlach ontvangen bij menig toeschouwer. De PSV-aanhang verzon een andere variant en zong vervolgens: “Wat is die Sjakie stil!” Afschuwelijk. Volwassen mannen die het in hun hoofd halen om met de dood te spotten. Ik denk meteen aan hun kinderen. Die ochtend kregen zij een kus op het voorhoofd met de boodschap dat ‘papa even naar een voetbalwedstrijd gaat kijken’.
Oplettende stewards konden de daders, want zo wil ik ze wel noemen, in de kraag grijpen. Tot nu toe krijgen twee PSV-supporters een stadionverbod. Terecht. Als het aan mij ligt mogen ze nooit meer een wedstrijd bezoeken. Andere fans wilden bij aankomst in Eindhoven tekst en uitleg van de schuldigen. Zij konden de teksten van hun eigen aanhang niet waarderen. Het bleek geen emotionele bevlieging te zijn van de twee. Volgens hen was het normaal. Spijt? Aan de reactie te horen niet. “Het is maar een kalklijnentrekker die op respectabele leeftijd overlijd.”
Eigenlijk zouden deze personen het zelf eens mee moeten maken. Hoe zouden zij reageren als iemand over hun familielid kwetsende dingen zegt? Ik denk dat zij dat ook niet zullen waarderen. De Ajax-haat zit zo diep in het hart van deze personen, dat zij het allemaal heel normaal vinden. Bij thuiskomst houden ze de lippen stijf op elkaar. Op de vraag hoe de wedstrijd was, zullen zij echt niet hebben verteld dat zij de minuut stilte hebben verstoord. Nee. Dan zijn het ineens verlegen mannetjes.
Sjakie zag vanuit de hemel Ajax winnen van PSV en juichte mee vanaf zijn ster. Een mooier afscheid hadden de Ajacieden hem niet kunnen geven. Tijdens de wedstrijd werd nog een doek afgerold waar zijn portret op stond afgebeeld. De overwinning was mooier dan de minuut stilte die hem werd ontnomen door supporters van een club, die niet weet wat fatsoen en respect inhoudt. Tijdens de uitvaart van Wolfs maakten honderden Ajacieden een boog van fakkels. Gelukkig heeft Sjaak de taferelen tijdens Ajax – PSV niet meegemaakt. Voor de nabestaanden is het echter wel een pijnlijk verhaal.
Een luid applaus klonk die zondagmiddag door de Amsterdam Arena, nadat via de speaker de minuut stilte werd aangekondigd. Daar bleef het ook bij. De minuut werd tien seconden. “Kankerjoden! Eindhôvuh!”, schreeuwden een paar zieke PSV-supporters door het stadion. Alles was luid en duidelijk te horen. Het werd onrustig. Ajacieden gingen reageren en het eerbetoon werd volledig verstoord door het geschreeuw. “Respectloze kankerboeren!” Het waren net zulke respectloze woorden van Ajax-zijde, die de actie van de rivaal absoluut niet konden waarderen.
Wekelijks communiceren mensen die zich supporters noemen met afschuwelijke ziektes. Ik verlaag mij niet tot het niveau om deze woorden te gebruiken. De schuldigen, die zich PSV-fans noemen, hebben een IQ van een gloeilamp. Het is spijtig om dit te moeten zeggen. Spreekkoren en voetbalrellen maken mij normaal gesproken niet warm of koud, maar dit gaat veel te ver. Het bleef niet alleen bij het verstoren van de minuut stilte, tijdens de wedstrijd gingen een paar idioten vrolijk verder.
De alom bekende voetballiederen klonken door de Arena. “Wat zijn die boeren stil!” Het werd nog met een glimlach ontvangen bij menig toeschouwer. De PSV-aanhang verzon een andere variant en zong vervolgens: “Wat is die Sjakie stil!” Afschuwelijk. Volwassen mannen die het in hun hoofd halen om met de dood te spotten. Ik denk meteen aan hun kinderen. Die ochtend kregen zij een kus op het voorhoofd met de boodschap dat ‘papa even naar een voetbalwedstrijd gaat kijken’.
Oplettende stewards konden de daders, want zo wil ik ze wel noemen, in de kraag grijpen. Tot nu toe krijgen twee PSV-supporters een stadionverbod. Terecht. Als het aan mij ligt mogen ze nooit meer een wedstrijd bezoeken. Andere fans wilden bij aankomst in Eindhoven tekst en uitleg van de schuldigen. Zij konden de teksten van hun eigen aanhang niet waarderen. Het bleek geen emotionele bevlieging te zijn van de twee. Volgens hen was het normaal. Spijt? Aan de reactie te horen niet. “Het is maar een kalklijnentrekker die op respectabele leeftijd overlijd.”
Eigenlijk zouden deze personen het zelf eens mee moeten maken. Hoe zouden zij reageren als iemand over hun familielid kwetsende dingen zegt? Ik denk dat zij dat ook niet zullen waarderen. De Ajax-haat zit zo diep in het hart van deze personen, dat zij het allemaal heel normaal vinden. Bij thuiskomst houden ze de lippen stijf op elkaar. Op de vraag hoe de wedstrijd was, zullen zij echt niet hebben verteld dat zij de minuut stilte hebben verstoord. Nee. Dan zijn het ineens verlegen mannetjes.
Sjakie zag vanuit de hemel Ajax winnen van PSV en juichte mee vanaf zijn ster. Een mooier afscheid hadden de Ajacieden hem niet kunnen geven. Tijdens de wedstrijd werd nog een doek afgerold waar zijn portret op stond afgebeeld. De overwinning was mooier dan de minuut stilte die hem werd ontnomen door supporters van een club, die niet weet wat fatsoen en respect inhoudt. Tijdens de uitvaart van Wolfs maakten honderden Ajacieden een boog van fakkels. Gelukkig heeft Sjaak de taferelen tijdens Ajax – PSV niet meegemaakt. Voor de nabestaanden is het echter wel een pijnlijk verhaal.
Sjaak Wolfs [1932 - 2008]
Geen opmerkingen:
Een reactie posten