IJsseljazz 2008: een zonnig succes

De zon scheen alsof het standaard is tijdens de IJsseljazz. Beter kon de organisatie het niet wensen. 'Als er 10.000 bezoekers komen, zijn we tevreden', waren de hoopvolle vooruitzichten. Uiteindelijk kwamen tussen de 12.000 en 14.000 mensen IJsseljazz'08 bezoeken. Een ongelooflijk aantal, aangezien Gorssel 4000 inwoners telt.

Kim Hoorweg, Wouter Hamel, Jan Akkerman, Het Rosenberg Trio en natuurlijk Candy Dulfer. Een geweldige line-up dit jaar bij de IJsseljazz. De presentatie lag in handen van niemand minder dan Matthijs van Nieuwkerk.

Om half 11 in de ochtend maakten we dan kennis met Matthijs. Hij was bereid ons de hele dag te helpen, alsof hij niets anders te doen had! Vervolgens bekeken we de Workshop van Kim Hoorweg. Echt knap als je bedenkt dat zij pas vijftien jaar is. Onvoorstelbaar. Het filmpje hieronder bevat een aantal beelden van haar Workshop en haar optreden. Later in de middag hadden we een leuk gesprek met haar achter 'Den Oldenhof'. Villa Felderhof idee, met een rustgevende achtergrond.

Ook Wouter Hamel vergaten we niet te interviewen. Hij had weinig tijd - hij moest door naar Utrecht voor een ander optreden - maar voor ons nam hij wel even de moeite. Het is een bijzondere jongen. Vooral in Japan is hij erg bekend. Vreemd zou je denken, maar het Jazzwereldje 'leeft' daar enorm. Op de vraag of hij Gorssel kende was hij duidelijk: 'Nee, nog nooit van gehoord. Toen ik hier aankwam, zag ik die stoeltjes staan. Ik dacht: hier komt een paar man. Maar toen ik op kwam, het hele plein stond vol!

De hele dag door hebben we rond gesjouwd, optredens gefilmd en veel mensen gesproken. Natuurlijk mocht Candy Dulfer niet op de film ontbreken. Toch wel het leukste moment van de dag. Toen ik na het interview even met haar op de foto mocht en daarna haar sprak, onderbrak ze ons gesprek. 'Even handtekeningen uitdelen aan die kinderen hoor', zei ze. 'Wil jij mijn saxofoon even vasthouden?'

Candy drukte het kostbare instrument in mijn handen en zette een paar krabbels. Maar na één foto met haar sax en drie blikken op het glimmende apparaat waren al te veel. De moeder (tevens manager) van Candy kwam geschrokken en een beetje boos op mij af. 'Wat doe jij met dat ding, geef snel hier. Als je dat laat vallen heb je een groot probleem. Weet je hoe duur dat is?' Ik kon er achteraf wel om lachen. Candy gaf haar sax immers zelf aan mij.

Na een paar straatvragen en mooie shots van optredens (o.a. Candy Dulfer, Jan Akkerman, Het Rosenberg Trio), mochten we aanschuiven in de VIP-room om lekker te eten. Het was tijd voor ontspanning, want het was een vermoeiende dag.

Hieronder een voorproefje van de film (ruw materiaal) en een uitgebreid interview met Kim Hoorweg. Zodra er gemonteerd is en er foto's beschikbaar zijn, komt het op deze site te staan. Ook breid ik deze tekst nog uit. Hier alvast het voorproefje, klik op de volgende link: