Three of a kind 15: Franse talenten moeten het waarmaken

W aar de voetbalwereld bij het WK 2006 sprak over 'de poule des doods' voor het Nederlands Elftal, vraag ik mij nu af hoe de groep bij het EK 2008 genoemd moet worden. Destijds moest Oranje het opnemen tegen Argentinië, Ivoorkust en Servië. Toch bereikte Nederland vrij simpel de achtste finale. Nu ontmoeten de internationals van ons land Frankrijk (de wereldkampioen van 1998, Europees kampioen van 2000 en verliezend finalist WK 2006), Italië (de wereldkampioen van 2006) en Roemenië (de nummer één uit het kwalificatietoernooi uit de eigen groep van Oranje in aanloop naar het EK 2008). Ik vind deze poule 'doodser' dan ooit.

In de aanloop naar het EK gebruiken we onze rubriek 'Three of a kind' om onze visie te geven over het voetbaltoernooi in Zwitserland en Oostenrijk. Eerst hebben Johan, Wilco en ik onze eigen selectie bekend gemaakt. Vervolgens gaan we onze opponenten bespreken. Ik zal starten met Frankrijk, Italië mag zich klaarmaken voor de duidelijke mening van Johan en Wilco mag zich richten op Roemenië. Die laatste keuze is om de volgende simpele reden gevallen: Wilco voelt zich gewoon meer thuis bij de 'kleinere landen' en heeft meer kennis over de relatief minder bekende spelers.

Frankrijk kent veel talenten. Toch heb ik deze voetballers weinig zien spelen. Jérémy Toulalan, Samir Nasri, Hatem Ben Arfa, Karim Benzema en Sidney Govou ken ik vooral van de game Football Manager. Natuurlijk heb ik wel eens acties van deze mannen opgevangen tijdens de Champions League wedstrijden, maar omdat zij in de Franse competitie spelen en ik deze niet echt volg, kan ik geen oordeel hebben over deze 'talenten'.

In tegenstelling tot Nederland kent Frankrijk topverdedigers. William Gallas kent een sterk seizoen bij Arsenal, Patrice Evra speelde bijna alle wedstrijden bij dé kampioen van 2008 Manchester United en Philippe Mexes werd net geen kampioen met AS Roma. Verder wordt de verdediging aangevuld met Barcelona-spelers Lilian Thuram en Eric Abidal, ex-Ajacied Julien Escudé, Francois Clerc en Sébastien Squillaci (beiden Lyon). Nederland moet het doen met verdedigers uit de Eredivisie of met spelers van middenmoters uit de Premier League (Aston Villa, Blackburn Rovers etc.)

Bondscoach Raymond Domenech heeft op het middenveld nog maar één routinier lopen. Claude Makalele speelt bij Chelsea een belangrijke rol. Dat zal hij deze zomer ook voor de nationale ploeg moeten doen. De vele talenten en 'supersubs' die de Franse leermeester heeft opgeroepen kan Frankrijk wel eens de kop kosten. Voor Nederland een pluspunt. Met Rafael van der Vaart en Wesley Sneijder heeft ons land al twee spelers in huis die het middenveld van Frankrijk nachtmerries kunnen bezorgen.

Frankrijk heeft al jaren topaanvallers. Thierry Henry hoopt nog één keer te kunnen schitteren op een groot toernooi. De vedette van Barcelona kende een teleurstellend seizoen. De rappe technicus wil nog een keer laten zien dat hij het voetballen niet is verleerd. Ik denk dat Franck Ribéry dé voetballer van Frankrijk zal worden. Als je deze verminkte vleugelspeler op zijn dooie gemak een speler ziet passeren, kan je alleen maar genieten. Laten we hopen dat de vele wedstrijden voor Bayern München hem niet gaan opbreken.

Wat de verwachtingen zijn voor het aankomende EK? Dat lees je in de volgende ronde. Eerst komen Johan en Wilco aan het woord over respectievelijk Italië en Roemenië. Daarna komt er een officiële poule en zullen wij onze gedachten over de mogelijk winnaar bekend maken.